XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

ESNESALTZAILEA: (Sartzen) Deitu egin nauzu ume? Gaztatxoak erosi nahi dizkidazu?.

AMAL: Zelan erosiko dizkizut ba, dirurik ez badut?.

ESNESALTZAILEA: Orduan, ume, zertarako deitzen didazu? uf! Hau da hau denbora galtzeko modua, gizon!.

AMAL: Ahal banu, zurekin joango nintzateke....

ESNESALTZAILEA: Nirekin! zer diozu?.

AMAL: Bai; hain da handia, han urrunean, bidean zehar, aldarrikatzen entzuten zaitudanean sartzen zaidan goibeltasuna!.

ESNESALTZAILEA: (Bere balanzina lurrean utziz) Eta zuk, zer egiten duzu hemen seme?.

AMAL: Osagileak ez irtetzeko agindua eman dit, eta hemen ikusten nauzu, toki honetan eserita pasatzen dut egun osoa....

ESNESALTZAILEA: Gaisoa! Zer duzu?.

AMAL: Ez dakit; jakintsua ez naizenez, ez dakit zer dudan.

Baina, esan, esnesaltzaile, nongoa zara?.

ESNESALTZAILEA: Nire herrikoa.

AMAL: Zure herrikoa? Eta hemendik urruti al dago zure herria?.

ESNESALTZAILEA: Nire herria Shamli ibai alboan dago, Panchmura mendien oinean.